همه چیز درباره اعصاب و روان
همه چیز درباره بیماری های اعصاب و روان و راههای درمان آنها ( نکته مهم: مطالب تنها جنبه اطلاع رسانی دارد و توصیه پزشکی تلقی نمی شوند)همه چیز درباره اعصاب و روان
همه چیز درباره بیماری های اعصاب و روان و راههای درمان آنها ( نکته مهم: مطالب تنها جنبه اطلاع رسانی دارد و توصیه پزشکی تلقی نمی شوند)عواملی که باعث اضطراب میشوند
روش های کاهش اضطراب
امروزه با وجود زندگی های مدرن، همچنان امکان این وجود دارد که هر فردی دچار احساس اظطراب و استرس شود.ما نیز در این مقاله قصد داریم با بیان نکاتی آسان شما را به مبارزه با اظطراب و استرس فرا بخوانیم.
چیزهایی که باید بدانید:
اضطراب در لفظ به معنی ،ترس قبل از رویدادی در آینده دور یا نزدیک است . گاهی آینده را برای خود ترسناک پیش بینی می‌کنیم که ممکن است حقیقت نداشته باشد. در زندگی امروزی، علایم فیزیکی،روحی و روانی اضطراب میتواند باعث افزایش ضربان قلب، کاهش تمرکز بر روی کار و تحصیل، اختلال خواب و مشکل در برقراری ارتباط با اطرافیان باشد. اضطراب پاسخی فیزیکی و روانی نسبت به خطر احتمالی است. دلایل مختلفی میتواند باعث ایجاد اضطراب در هر فرد باشد. اگر احساس می‌کنید که اضطراب و استرس شدیدی شما را محاصره کرده، بهتر است به یک متخصص مراجعه نمایید. شما می توانید با دانستن نکاتی ساده اظطراب خود را مدیریت کنید.اما اگر اضطراب تان موقتی و خفیف است، با انجام نکات زیر می توانید در کوتاه ترین مدت ممکن آرامش خود را به دست آورید.
خواب کافی
کم خوابی میتواند باعث ایجاد مشکلات جدی شود. این مشکلات می تواند سلامت جسمی و روحی تان را به مخاطره بیندازد و موجب ایجاد حس اظطراب و ترس در شما گردد که این امر خود باعث ایجاد اختلال خواب در فرد می گردد. اگر در موقع خواب اظطراب دارید و نمی توانید بخوابید، سعی کنید برنامه‌ای را برای خود تنظیم کنید که باعث کاهش اضطراب و افزایش خواب شما شود.
توصیه:خواندن کتاب مورد علاقه تان – گوش دادن به موسیقی های آرامش بخش – دیدن عکس های آلبوم های قدیمی -بافتن شالی گرم برای زمستان سرد و …
به همه چیز همه کس لبخند بزنید
مان پیش نمی‌رود ولی چه بهتر است که همچنان لبخند بزنیم. بر اساس تحقیقات انجام شده خندیدن و لبخند زدن میتواند باعث کاهش علایم اضطراب و افسردگی شود.
توصیه: خواندن لطیفه های خنده دار – لبخند زدن به خود در آینه – مکالمه کوتاه دوستانه – دیدن فیلم های کمدی و …
ذهن و افکارتان سر و سامان دهید
به هم ریختگی افکار و ذهن باعث ایجاد آشفتگی جسمی و روانی میشود. مشکلات کاری،افتصادی و خانوادگی میتواند باعث ایجاد اضطراب و استرس در هر فردی گردد و شما را دچار مشکلات جدی تری نماید.
توصیه: بهتر است چند دقیقه زمان بگذارید و میز کار ، اتاق یا خانه خود را مرتب کنید و تمام چیز هایی که دیگر به دردتان نمی خورد را دور بیندازید .عادت کنید که همیشه محیط اطرافاتان را مرتب نگه داریدزیرا این امر موجب میشود آرامش خاطر بیشتری داشته باشید و از تشویش و اظطراب به دور باشید.
قدردان باشید
ابراز شکر و قدردانی به داشته های خود موجب کاهش اضطراب شما می گردد. بنابراین بیان تشکر میتواند نتیجه بسیار مثبتی روی روح و روان شما داشته باشد.
توصیه:به جای حسرت خوردن برای نداشته های خود، یک لیست از داشته های خود بگیرید و بخاطر داشتن تک تک آنها قدردان و شاکر باشید.
تغذیه صحیح
اضطراب بدن شما را ضعیف کند و موجب تغییر در اشتهای شما می شود که ممکن است شما را تشویق به خوردن بیش از حد مواد قندی یا نمکی بکند. اما اگر شما طبق یک رژیم غذایی درست و صحیح از منابع غذایی مناسب و مفید استفاده کنید می توانید کم تر در دچار استرس و اظطراب شوید.
تحقیقات به عمل آمده نشان میدهد که ویتامین B برای داشتن یک ذهن سالم موثر است. امگا ۳ نیز میتواند به کاهش علایم اضطراب و استرس کمک کند. همچنین کربوهیدرات‌های سبوس دار نیز سطح سروتونین را افزایش و باعث ایجاد آرامش بیشتر می شود.مصرف مواد غذایی از قبیل غذاهای آماده، منجمد شده و فست فود ها میتواند باعث افزایش اضطراب و استرس شود.
توصیه: خوردن غذاهایی که حاوی مقادیری از مواد مغذی همچون ویتامین B مانند ( تخم مرغ،نخود،خرما،جگر و …)امگا ۳ مانند ( ماهی،سویا،جوانه گندم،گردو ) کربوهیدارت‌های سبوس دار( نان جو) است میتواند به مراتب مفیدتر باشد.
تنفس صحیح و منظم
یک راه مفید برای غلبه بر درد، تنفس صحیح و منطم است. همچنین باعث کاهش اضطراب و افزایش کنترل فرد در برابر پیشامد های بعدی می باشد. نفس های کوتاه وکم عمق میزان اضطراب را افزایش می دهد در صورتی که تنفس عمیق و آگاهانه باعث کاهش اضطراب میشود.
توصیه: ما در اینجا قصد داریم طریقه تنفس صحیح را به شما یاد بدهیم.
تنفس غلط:اغلب افراد از قسمت سینه (قسمت بالای قفسه سینه) تنفس می کنند. در این روش، قدرت ماهیچه ای بیشتر از تنفس عمیق و آزادی است که از قسمت شکم و دیافراگم انجام می شود، افرادی از قفسه سینه می کنند،در هر دقیقه تعداد نفس های بیشتر و اکسیژن کمتری دریافت کرده و مواد زائد کمتری دفع می کنند.
تنفس صحیح: تنفس شکمی،که همان تنفس عمیق و صحیح می باشد. در این نوع تنفس شکم به سمت جلو، به طرف پهلوها و حتی به سمت ستون مهره ها منبسط می شود. حرکتهای ناشی از تنفس را میتوان از پایین تا حدود لگن و از بالا در قسمت نوک ریه ها حس کرد. اگر بخواهیم به طور ساده توضیح دهیم اینگونه است که با هر بار دم شکم به جلو و با هر بازدم شکم به عقب کشیده می شود. تنفس شکمی، تاثیر آرامش بخشی به همراه دارد و علاوه بر تعداد کمتر دم و بازدم با هر بار تنفس اکسیژن بیشتری جذب و مواد زائد بیشتری دفع می شود. از طرفی با این نوع تنفس،هربار انرژی بیشتری وارد بدن خود می کنیم.
یادگیری تکنیک‌های مدیتیشن
مدیتیشن می تواند به ما در افزایش آرامش کمک کند. داشنمندان نیز دریافته‌اند که مدیتیشن میتواند مقدار ماده خاکستری در مغز را افزایش دهد و باعث آرامش در فرد شود و نقش مثبتی در کاهش اضطراب و استرس دارد. همچنین به فرد کمک میکند تا ذهن و مغز خود را به خوبی درک کند. دانستن الگوهای فکری در مغز برای ایجاد اندیشه مثبت بسیار مؤثر است.
توصیه: می توانید هر روز در یک زمان مشخص محیطی را برای خود فراهم کنید و در آنجا ساعتی را به مدیتیشن بپردازید و یا در یک کلاس یوگا ثبت نام کنید.
تابلویی از آرزو ها و آینده تان درست کنید
اگر تصورتان از آینده ای که پیش رو دارید برای تان ترسناک است، وقت را از دست ندهید و دست به کار شوید. بعضی اوقات با تعیین اهداف مشخص میتوان از نگرانی‌هاو دلواپسی های موجود کاست و تمرکز بیشتری بر روی کاری در حال انجام آن هستیم بگذاریم.
توصیه:برای خود چند ساعت زمان بگذارید و یک تابلوی چشم انداز درستکنید. سعی کنید در این تابلو در مورد برنامه و احتمالاتی که در آینده نزدیک قابل وقوع است صحبت کنید. افرادی که نوشتن از نوشتن خوششان نمی آید میتوانند از عکس،نسخه های آنلاین یا یادداشت موبایل خود استفاده کنند.
بازی کنید!
به راستی که کودکان دارای توانایی ذاتی برای بازی کردن هستند. آنها هیچ بویی از استرس و اظطراب ندارند. برای اغلب ما زمانی پیش می آید که کار سخت میشود و باید فشار عصبی شدیدی را تحمل کنیم . پس چه بهتر است که سعی کنیم زمانی را به تفریح و بازی اختصاص دهیم.
توصیه: با یک کودک بازی کنید، از او مراقبت کنید و تا می توانید هم پای او بچگی کنید و در دنیای کودکی او غرق شوید.
سکوت کنید
زمانی را به خود اختصاص دهید و در آن به کلی سکوت کنید. در این مدت تماس خود را با دنیای مجازی قطع کنید و به دور از تکنولوژی و الکتریسیته در آرامش باشید. صدای زیاد سطح استرس و اضطراب شما را افزایش می دهد.
زمان مشخصی را به نگرانی هایتان اختصاص دهید
هنگامی که مشکلات بر شما غلبه می کنند،بهتر است زمانی را برای فکر کردن به آنها اختصاص دهید. وقتی افکار منفی و نگرانی ها به سمت شما هجوم می‌آورند سعی کنید کمی خودتان را کنترل کنید و زمانی را برای تمرکز و فکر کردن برای خود مشخص کنید.
توصیه: ۲۰ دقیقه به خود زمان دهید. در این مدت به تمامی موارد فکر کنید، نتایج را بررسی کنید و بعد از ۲۰ دقیقه آن را رها کنید و دیگر برگشتی به افکار قبی خود نداشته باشید. می توانید برای فراموش کردن موقت با دوستان خود حرف بزنید یا بازی دلخواه خود را انجام دهید و یا ساده ترین راه، خواندن یا زمزمه کردن آهنگ مورد علاقه تان.
با برنامه ریزی پیش بروید
با برنامه ریزی برای روزهای آتی خود می توانید از اظطراب و استرس احتمالی جلوگیری کنید. یک برنامه یا فهرستی دقیق از کارهایی که باید انجام دهید تهیه کنید و سعی کنید . بهتر است این لیست را در گوشی همراه خود داشته باشید و بعد از انجام هر کدام آن را تیک کنید .
توصیه: همیشه در برنامه ریزی هایتان جایی برای کارهایی که باعث ایجاد انگیزه و افزایش خلاقیت شما می شوند کنار بگذارید. حال به جای اینکه هر روز ۱۰ دقیقه از زمان خود را برای پیدا کردن دسته کلید و جوراب های خود صرف کنید، عادت کنید که جای مشخصی را برای وسایل تان تعیین کنید.
مثبت اندیش باشید
زمانی که اظطراب و استرس تمام ذهن و افکارتان را فرا می گیرد،کمی صبور باشید و آرامش خود را حفظ کنید. همچنین مثبت اندیش باشید.
توصیه: به چیزهایی فکر کنید که از آنها لذت می برید. سعی کنید به افکار منفی دامن نزنید و بر روی احساسات مثبت تمرکز نمایید.
استشمام رایحه های مطبوع و آرمش بخش
سعی کنید از روغن و اسانس های طبیعی آرامش بخش استفاده کنید.ریحان، رازیانه و بابونه انتخاب‌های بسیار مناسبی هستند. خاصیت این مواد به بدن شما کمک میکند تا آرامش بیشتری داشته باشد.
توصیه: استفاده از عود و شمع های معطر بر طبق صلیغه شخصی،استحمام با محصولات آرایشی بهداشتی طبیعی همراه با اسانس lavender یا همان اسطوخودوس.
کمی اجتماعی باشید
افرادی که به نسبت از حمایت‌های اجتماعی بیشتری برخوردارند، کمتر در برابر احساس استرس و اضطراب قرار خواهند گرفت. شاید به این دلیل که اجتماعی بودن موجب تحریک تولید بیشتر هورمون اکسی توسین می شود.این هورمون دارای اثر ضد اضطرابی است.بنابراین زمانی که ذهن و افکارتان تان با مشکل روبرو شد، سعی کنید با دوستان خود وارد صحبت شوید.
توصیه: صبح های زود برای پیاده روی و نرمش به پارک بروید و با افراد دیگر همراه شوید- یک بار در هفته قرار دوستانه ای بگذارید و با هم به بحث و گفتگو بنشینید- سعی کنید وعده های غذایی تان را در کنار خانواده میل کنید- در تورهای گردشگری گروهی ثبت نام کنید.
در پایان
در یک دنیای ایده‌آل،می‌توانیم افکاری را که تولید استرس و اضطراب میکنند را برای همیشه از خود دور نگه داریم. اما ما انسان هستیم و نگران بودن در مورد مسائل مختلف غیر قابل انکار است. بنابراین زمانی که احساس اضطراب می‌کنید، جایگزین های بسیاری وجود دارد که میتواند افکار و حال تان را عوض کند و آرامش بیشتری به شما بخشد. اگر موارد گفته شدهبرایتان کارساز نبود،به شما توصیه می کنیم که حتماً با یک روانشناس مشاوره کنید.
اضطراب یا دلشوره چیست؟
اختلالات بی نظمی خلق اخلالگر
طغیانهای خشم مکرر و شدید که به صورت کلامی (مثل غیظهای کلامی) و/ یا رفتاری آشکار میشوند(مثل پرخاشگری جسمانی به افراد یا اموال) که از نظر شدت یا مدت خیلی بیتناسب با موقعیت یا تحریک است.
طغیانهای خشم به طور متوسط، سه بار یا بیشتر در هفته روی میدهند.
خلق مابین طغیانهای خشم در بخش عمدهای از روز، به طور مداوم تحریکپذیر، و برای دیگران (مثل والدین، معلمان، همسالان) قابل مشاهده است.
خلق مابین طغیانهای خشم در بخش عمدهای از روز، به طور مداوم تحریکپذیر، و برای دیگران(مثل والدین، معلمان، همسالان) قابل مشاهده است.
ملاکهای A-D به مدت ۱۲ ماه یا بیشتر وجود داشتهاند. فرد در طول این مدت، دورهای نداشته است که ۳ ماه پیاپی یا بیشتر بدون تمام نشانهها در ملاکهای A-D ادامه یافته باشد.
ملاکهای A و D حداقل در دو یا سه موقعیت وجود دارند(یعنی، در خانه، در مدرسه، با همسالان) و حداقل در یکی از این موقعیتها شدید هستند.
این تشخیص نباید برای اولین بار قبل از ۶ سالگی یا بعد از ۱۸ سالگی داده شود.
بنابر سابقه یا مشاهده، سن به هنگام شروع ملاکهای A-E ، قبل از ۱۰ سالگی است.
هرگز دوره مجزایی وجود نداشته است که بیش از ۱ روز ادامه یافته باشد و در طول آن ملاکهای کامل نشانه، به جز مدت، برای دوره مانیک یا هیپومانیک برآورده شده باشند.
توجه: خلق بالای متناسب با رشد، مثل خلقی که در زمینه رویدادی بسیار مثبت یا انتظار کشیدن آن روی میدهد، نباید به عنوان نشانه مانی یا هیپومانی درنظر گرفته شود.
این رفتارها منحصراً در طول دوره اختلال افسردگی اساسی روی نمیدهند و با بیماری جسمانی دیگر(مثل اختلال طیف اوتیسم، اختلال استرس پس از آسیب، اختلال اضراب جدایی، اختلال افسردگی اساسی مداوم (افسردهخویی) بهتر توجیه نمیشوند.
توجه: این اختلال نمیتواند همراه با اختلال لجبازی و نافرمانی، اختلال انفجاری متناوب، یا اختلال دوقطبی وجود داشته باشد، هرچند میتواند همراه با اختلالات دیگر، از جمله اختلال افسردگی اساسی، اختلال کاستی توجه/بیشفعالی، اختلال سلوک، و اختلالات مصرف مواد، وجود داشته باشد. در مورد افرادی که نشانههای آنها ملاکهای اختلال بینظمی خلق و اختلال لجبازی و نافرمانی را برآورده میکنند، فقط باید تشخیص اختلال بینظمی خلق اخلالگر داده شود. اگر فردی تا به حال دوره مانیک یا هیپومانیک را تجربه کرده باشد، تشخیص اختلال بینظمی خلق اخلالگر نباید برای او داده شود.
این نشانهها ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد یا بیماری جسمانی یا عصبی دیگر نیستند.
ویژگیهای تشخیصی
ویژگی اصلی اختلال بینظمی خلق اخلالگر، تحریکپذیری مزمن، شدید و مداوم است. این تحریکپذیری شدید دو جلوه بالینی برجسته دارد، که اولین جلوه آن طغیانهای خشم مکرر است. این طغیانها معمولاً در پاسخ به ناکامی روی میدهند و میتوانند کلامی یا رفتاری باشند(دومی به شکل پرخاشگری علیه اموال، خود یا دیگران است). آنها باید به طور مکرر(یعنی، به طور متوسط هفتهای سه بار یا بیشتر)(ملاکC) ظرف حداقل ۱ سال و دستکم در دو موقعیت روی دهند( ملاکهای E و F)، مثلاً در خانه و در مدرسه، و باید متناوب با رشد باشند (ملاک B). دومین جلوه تحریکپذیری شدید، از خلق مزمن که به طور مداوم تحریکپذیر است و مابین طغیانهای خشم شدید وجود دارد، تشکیل میشود. این خلق تحریکپذیر یا عصبانی باید شاخص کودک باشد، در بخش عمدهای از روز، تقریباً هر روز، وجود داشته باشد و برای دیگران در محیط کودک محسوس باشد(ملاک D).جلوه بالینی اختلال بینظمی خلق اخلالگر باید به دقت از جلوه بیماریهای مرتبط دیگر، مخصوصاً اختلال دوقطبی کودک متمایز شود. در واقع، اختلال بینظمی خلق اخلالگر برای پرداختن به نگرانی قابل ملاحظه در مورد طبقهبندی مناسب و درمان کودکان که تحریکپذیری مزمن و مداوم نشان میدهند در برابر کودکانی که اختلال دوقطبی کلاسیک (یعنی دورهای) را آشکار میسازند، به DSM-5 افزوده شده است.
شماری از پژوهشگران، تحریکپذیری شدید، غیردورهای را به صورت شاخص اختلال دوقطبی در کودکان در نظر میگیرند، اما DSM-IV و DSM-5 ایجاب میکنند که کودکان و بزرگسالان باید دورههای مجزای مانی و هیپومانی داشته باشند تا برای تشخیص اختلال دوقطبی نوع I واجد شرایط باشند. در طول چند دهه آخر قرن بیستم، این نظر پژوهشگران که تحریکپذیری شدید، غیردورهای، جلوهای از مانی کودکی است، همزمان بود با افزایش ناگهانی میزان تشخیص اختلال دوقطبی که متخصصان بالینی برای بیماران کودک خود تعیین کردند. به نظر میرسد که این افزایش ناگهانی در شیوع ناشی از آن باشد که متخصصان بالینی، حداقل دوجلوه بالینی را در طبقهای واحد ترکیب کردند. یعنی، هم جلوههای کلاسیک، دورهای مانی و هم جلوههای غیردورهای تحریکپذیری شدید، اختلال دوقطبی در کودکان نامیده شدند. در DSM-5، تشخیصی را در بر نداشت که برای کودکانی تعیین شده باشد و نشانههای شاخص آنها از تحریکپذیری بسیارشدید و غیردورهای تشکیل شده باشند، در حالی که DSM-5، با منظور کردن اختلال بینظمی خلق اخلالگر، طبقه مجزایی را برای اینگونه جلوهها تأمین میکند.
شکل گیری و روند
شروع اختلال بینظمی خلق اخلالگر باید قبل از ۱۰ سالگی باشد، و این تشخیص نباید در مورد کودکانی که سن رشدی کمتر از ۶ سال دارند، داده شود. معلوم نیست که آیا این بیماری فقط به این صورت محدود شده به سن وجود دارد یا نه. چون نشانههای اختلال بینظمی خلق اخلالگر احتمالاً با افزایش سن کودکان تغییر میکنند، استفاده از این تشخیص باید به گروههای سنی مشابه با گروههایی محدود شود که اعتبار آن تعیین شده است ( ۷ تا ۱۸ ساله). تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به تحریکپذیری شدید، مزمن، جلوه بالینی خواهند داشت که همچنان ملاکهای این اختلال را ۱ سال بعد برآورده میکند. میزان تغییر از تحریکپذیری شدید، غیردورهای، به اختلال دوقطبی، بسیار پایین است. در عوض، کودکان مبتلا به تحریکپذیری مزمن، در بزرگسالی در معرض خطر ابتلا به اختلالهای افسردگی یکقطبی و / یا اختلالات اضطرابی قرار دارند.
متغیرهای مربوط به سن نیز اختلال کلاسیک و اختلال بینظمی خلق اخلالگر را متمایز میکنند. میزان اختلال دوقطبی عموماً قبل از نوجوانی خیلی پایین(۱٫/.>)، همراه با افزایش یکنواخت تا اوایل بزرگسالی است (میزان شیوع ۱ تا ۲ درصد). اختلال بینظمی خلق اخلالگر قبل از نوجوانی شایعتر از اختلال دوقطبی است و هنگامی که کودکان به بزرگسالی انتقال مییابند، نشانههای این اختلال عموماً کمتر شایع میشوند.
عوامل خطر و پیش آگهی
خلق و خویی. کودکان مبتلا به تحریکپذیری مزمن معمولاً سوابق روانپزشکی پیچیدهای دارند. در این کودکان، سابقه نسبتاً قابل ملاحظه تحریکپذیری مزمن شایع است، که معمولاً قبل از اینکه ملاکهای کامل برای این نشانگان برآورده شده باشند، آشکار میشوند. این گونه جلوههای پیشتشخیصی، ممکن است برای تشخیص اختلال لجبازی و نافرمانی واجد شرایط باشند. خیلی از کودکان مبتلا به اختلال بینظمی خلق اخلالگر، نشانههایی دارند که ملاکهای اختلال کاستی توجه/بیشفعالی (ADHD) و اختلال اضطرابی را نیز برآورده میکنند، به طوری که چنین تشخیصهایی اغلب از همان سنین نسبتاً اولیه وجود دارند. در برخی کودکان، ملاکهای اختلال افسردگی اساسی نیز ممکن است برآورده شوند.
ژنتیکی و فیزیولوژیکی. در رابطه با انباشت و وراثت خانوادگی، توصیه شده است کودکانی که تحریکپذیری مزمن، غیردورهای را آشکار میسازند، میتوانند براساس خطر خانوادگی خود، از کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی متمایز شوند. با این حال، این دو گروه از نظر میزان خانوادگی اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردگی یکقطبی، یا سوءمصرف مواد، تفاوت ندارند. کودکان مبتلا به اختلال بینظمی خلق اخلالگر در مقایسه با کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی یا بیماریهای روانی دیگر، شباهتها و تفاوتهایی را در کمبودهای پردازش اطلاعات آشکار میسازند. برای مثال، کمبودها در نامیدن هیجان چهره، به علاوه تصمیمگیری مشوش و کنترل شناختی، در کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی و کودکانی که به طور مزمن تحریکپذیرند، و همینطور در کودکان مبتلا به برخی از بیماریهای روانپزشکی دیگر، وجود دارند. شواهدی نیز برای کژکاری ویژه اختلال وجود دارد، مثلاً در طول تکالیفی که آمادهسازی توجه را در پاسخ به محرکهای هیجانی ارزیابی میکنند، که علایم منحصر به فرد کژکاری را در کودکان مبتلا به تحریکپذیری مزمن ثابت کردهاند.
موضوعات تشخیصی مرتبط با جنسیت
کودکان مبتلا به ویژگیهای اختلال بینظمی اخلالگر که به کلینیکها ارجاع میشوند، عمدتاً پسر هستند. در بین نمونههای جامعه، به نظر میرسد که برتری پسرها تأیید شده است. این تفاوت در میزان شیوع بین پسرها و دخترها، اختلال بینظمی خلق اخلالگر را از اختلال دوقطبی که شیوع جنسیت برابر دارد، متمایز میکند.
خطرخودکشی
به طور کلی، شواهدی که رفتار خودکشیگرا و پرخاشگری را ثابت میکنند، و همین طور پیامدهای کارکردی شدید دیگر، در اختلال بینظمی خلق اخلالگر باید هنگام ارزیابی کودکان مبتلا به تحریکپذیری مزمن، مورد توجه قرار گیرند.
پیامدهای کارکردی اختلال بینظمی خلق اخلالگر
تحریکپذیری شدید، مزمن، به صورتی که در اختلال بینظمی خلق اخلالگر دیده میشود، با اختلال محسوس در روابط کودک با اعضای خانواده و همسالان و در عملکرد تحصیلی، ارتباط دارد. این کودکان به خاطر اینکه ناکامی را خیلی کم تحمل میکنند، عموماً مشکل پیشرفت در مدرسه دارند؛ آنها اغلب قادر نیستند در فعالیتهایی شرکت کنند که کودکان سالم معمولاً از آنها لذت میبرند؛ زندگی خانوادگی آنها به خاطر طغیانها و تحریکپذیری آنها، به شدت مختل است؛ و در شروع کردن روابط دوستی و ادامه دادن آن مشکل دارند. به طور کلی، سطوح کارکردی در کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی و اختلال بینظمی خلق اخلالگر برابر است. هر دو بیماری، اختلال شدیدی را در زندگی افراد مبتلا و خانواده آنها ایجاد میکنند. در اختلال بینظمی خلق اخلالگر و اختلال دوقطبی کردن، رفتار خطرناک، اندیشهپردازی خودکشی یا دستزدن به خودکشی، پرخاشگری شدید، و بستری شدن روانپزشکی شایع هستند.
تست خودشناسی اختلالات دو قطبی همراه با پاسخ
اختلال دوقطبی یکی از اختلالاتی است که بسیار با مشکلات دیگری چون افسردگی اشتباه گرفته میشود و تست اختلال دوقطبی احتمال ابتلای شما به این اختلال را بررسی میکند. در این مقاله پس از آشنایی با این اختلال و علائم آن، یک تست روانشناسی خواهید زد که به شما می‌گوید باید به روانشناس مراجعه کنید یا خیر.
اختلال دوقطبی نوعی اختلال خلقی است که با عنوان اختلال افسردگی-شیدایی نیز شناخته میشود. مبتلایان به این اختلال روحیات و اخلاقیات باثباتی ندارند و دچار تغییرات شدید خلق میشوند. این بیماری معمولا اواخر دوران نوجوانی یا اویل دوران بزرگسالی خودش را نشان میدهد و انواع مختلفی هم دارد. تفاوت در انواع این بیماری، وجود دوره شیدایی یا طول این حالت است.
بعضی از نشانههای این اختلال عبارتند از:
عدم توانایی برای تمرکز، حواس‌پرتی
کاهش نیاز به خواب
اعتقادات غیرواقعی درمورد توانمندی‌ها و قدرت فرد
قضاوت ضعیف
بیقراری، افزایش انرژی و میزان فعالیت
خلق خیلی بالا و احساس نشاط شدید همراه با احساس خودبزرگ‌بینی
تحریکپذیری مفرط
صحبت کردن بی‌وقفه، مسابقه افکار، پریدن از موضوعی به موضوع دیگر با سرعت خیلی زیاد (۵ امتیاز)
ولخرجی یا خساست
رفتار متفاوت از حالت معمول که مدتی طولانی ادامه داشته‌است
افزایش تمایلات جنسی
نشان دادن حرکات و تصمیم‌های ضد و نقیض از خود
سوءمصرف داروها و مواد مخدر، الکل و داروهای محرک
رفتارهای اغواگرانه، مداخله‌جویانه و پرخاشگرانه
تشخیص اختلال دوقطبی
تشخیص این اختلال به کمک تست‌ها، آزمایش و مهمتر از همه بررسی بالینی روانشناس یا روانپزشک انجام میشود. انجام دادن تست‌ها بصورت آنلاین و خودسرانه نمیتواند خیلی کمک زیادی به شخص کند. تنها تست آزمایشگاهی که امروزه به نام تست تشخیص اختلال دوقطبی وجود دارد، آزمایشی است که با استفاده از بزاق دهان دو جهش ژنتیکی در ژنی به نام GRK۳ را بررسی میکند. اما همین آزمایش هم هنوز قطعیت کافی ندارد.
در واقع تشخیص این اختلال بستگی به علائم بالینی، تاریخچه بیمار و زمینه خانوادگی وی دارد. با این حال انجام تست اختلال دوقطبی که در ادامه می‌آید خالی از لطف نیست.
تست اختلال دوقطبی
انجام این تست روانشناسی به شما کمک میکند که شناخت بهتری از حالات خود دست پیدا کرده و در صورت نیاز برای تشخیص دقیق‌تر به متخصص مراجعه کنید.
در صورتیکه امتیاز شما در محدوده خطر بود حتما به یک روانشناس مراجعه کنید تا علایم شما با دقت بیشتری بررسی شود. پس با دقت عبارات زیر را بخوانید و خودتان را درمورد میزان تکرار شدن این حالات قضاوت کنید:
- ۱- بعضی وقت‌ها خیلی بیشتر یا تند‌تر از حد معمول صحبت می‌کنم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۲- در مواقعی پیش می‌آید که من خیلی فعال‌تر و پرکارتر از معمول باشم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۳- من دچار حالاتی می‌شوم که در آن حرکاتم خیلی تند میشود یا بسیار تحریکپذیر می‌شوم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۴- مواقعی پیش می‌آید که من دو حس متضاد هیجان و افسردگی را با هم دارم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۵- گاهی (۲ امتیاز) خیلی بیشتر از حد معمول به داشتن رابطه جنسی علاقه‌مند هستم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۶- دامنه اعتماد به نفس من از بسیار با اعتماد به نفس تا کاملا بدون اعتماد به نفس تغییر میکند.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۷- در عملکرد کمی یا کیفی کاری من تغییرات زیادی در مواقع مختلف وجود دارد.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۸- بدون هیچ دلیل واضحی برخی اوقات خیلی عصبانی یا متخاصم می‌شوم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۹- گاهی (۲ امتیاز) بسیار کند ذهن و گاهی (۲ امتیاز) بسیار خلاق می‌شوم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۱۰- بعضی اوقات بسیار علاقه‌مند به معاشرات با مردم هستم، ولی در مواقع دیگر دوست دارم خودم با افکارم تنها باشم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۱۱- گاهی (۲ امتیاز) بسیار خوش بین هستم، ولی در دیگر اوقات به شدت بد‌بین می‌شوم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
- ۱۲- گاهی بیش از حد غمگین و گریان هستم، ولی بعضی وقت‌ها هم بسیار می‌خندم و شوخ طبعی می‌کنم.
الف- هرگز (۰ امتیاز)
ب- فقط کمی (۱ امتیاز)
ج- گاهی (۲ امتیاز)
د- متوسط (۳ امتیاز)
ه- تقریبا زیاد (۴ امتیاز)
و- خیلی زیاد (۵ امتیاز)
نتایج تست اختلال دوقطبی
اگر جمع امتیازات شما:
۰ تا ۹ امتیاز باشد، شما مشکل دوقطبی ندارید.
۱۰ تا ۱۵ امتیاز باشد، ممکن است کمی دچار افسردگی باشید، ولی اختلال دو قطبی ندارید.
۱۶ تا ۲۴ امتیاز باشد، ممکن است دچار اختلال دوقطبی خفیف یا افسردگی باشید.
۲۵ تا ۳۵ امتیاز باشد، اختلال دو قطبی محتمل است.
۳۶ تا ۵۰ امتیاز باشد، علایم اختلال دو قطبی متوسط تا شدید دارید؛
و اگر امتیاز شما بالاتر از ۵۱ باشد احتمال دارد دچار نوع جدی و شدید اختلال دوقطبی باشید.
سخن آخر
با وجود اینکه در این نوشته برای شما تستی ارائه شده است، اما فراموش نکنید برای درمان اختلال دوقطبی، نیاز است ابتدا به بررسی بالینی علائم پرداخته شود. چون حتی برخی از بیماریهای غیر روانی مثل اختلال تیروئید، لوپوس، ایدز و سایر عفونت‌ها مثل سیفلیس هم علائم و نشانههایی مشابه آنچه در اختلال دوقطبی وجود دارد را از خود نشان میدهند. این تست از سایت psychcentral ترجمه شده و شما می‌توانید تست‌های دیگری که در این سایت برای شناسایی اختلال دوقطبی هستند را هم انجام دهید. ولی هیچ‌کدام جای بررسی یک روانپزشک باتجربه را نمی‌گیرد