ازدواج بابیمار اسکیزوفرنی چه آینده ای خواهد داشت

اسکیزوفرنی یکی از اختلالات روانی حاد و مزمن است که با ناهنجاری‌های ساختار و عملکرد مغز، اختلال در گفتار و رفتار، هذیان و توهم در ارتباط است. اسکیزوفرنی گاهی با عناوین مختلف نظیر شیزوفرنی، اختلال روانی یا روانپریشی خوانده می‌شود.

ازدواج با بیمار اسکیزوفرنی مسلما با مشکلات فراوانی همراه خواهد بود. به‌طور کل باید گفت که این افراد معمولا قادر به برقراری روابط خوب نیستند. از آن‌جایی که حس واقعیت این افراد مختل شده و معمولا دچار هذیان می‌شوند برقراری ارتباط با دیگران برای آن‌ها کار راحتی نیست.

میزان ازدواج خصوصا در بین آقایان جوان مبتلا به این عارضه کم و میزان طلاق بسیار بالا است. افراد مبتلا به شیزوفرنی ممکن است مشکلات جنسی مرتبط با این بیماری را تجربه کنند اما متاسفانه بیماران و پزشکان در بررسی این مساله سهل انگاری کنند.

باید خاطر نشان کرد که این بدان معنی نیست که اسکیزوفرنی‌ها نباید ازدواج کنند. این بیماران همانند تمام انسان‌های دیگر دارای نیازهای عاطفی و جنسی هستند که باید برطرف شوند. تحقیقات حاکی از آن است که ازدواج صحیح و مناسب می تواند در بهبود علائم این بیماری نقش عمده‌ای ایفا کند. اگر بیمار تحت درمان کامل قرار گیرد و همسر او نیز به تمام نکات مراقبتی واقف باشد، تحت نظر یک پزشک متبحر می توان یک ازدواج موفق برای این بیماران انتظار داشت.

 ازدواج یک رابطه اجتماعی است که نیاز به داشتن مهارت های خاص و به خصوص سلامت روانی دارد. اسکیزوفرنی یک بیماری و اختلال روانی است که می تواند تمام جوانب زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که این بیماران توهم شنیداری و یا جنون آمیز و یا تکلم و تفکر آشفته دارند، اکثر مواقع نمی توانند در مورد مسائل مهم زندگی از جمله  ازدواج تصمیم گیری کنند. همچنین این افراد ممکن است از اختلالات اورولوژیکی مانند اختلالات جنسی و اختلال نعوظ در اثر مصرف داروها رنج ببرند. البته این موراد با تغییر دوز ومصرف داروهای دیگر قابل درمان است. 

ارتباط بایک بیمار اسکیزوفرنی چگونه بایدباشد؟

اسکیزوفرنی در کسانی بیشتر دیده می شود که در بستگان درجه یک آنان یعنی برادر، خواهر، پدر و مادر بیماری مشابه وجود داشته باشد، اما این به معنی ابتلاء صددرصد کسی که با فرد مبتلا رابطه خونی (نسبی) دارد، نیست.با بیماران اسکیزوفرنی چگونه رفتار کنیم؟بررسی های انجام شده ازسوی سازمان بهداشت جهانی حاکی از این است که حدود 26 میلیون نفر در سراسر جهان به اسکیزوفرنی مبتلا هستند.‏  ، امکان ابتلاء به بیماری اسکیزوفرنی تقریباً در تمامی طول عمر انسان وجود دارد، ولی شایع ترین سن ابتلاء15 تا 30 سالگی است، اسکیزوفرنی یک اختلال پیچیده و مزمن مغزی است که همه ابعاد زندگی روزمره بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد. ‏ 

آنان همچنین می گویند،مبتلایان به بیماری اسکیزوفرنی غالباً نیاز به خدمات مستمر روان پزشکی دارند، به طوری که بر اساس آمار حدود نیمی از تخت های بخش های روان پزشکی بیمارستان ها توسط این بیماران اشغال می شود. 

درمان اسکیزوفرنی با داروهای گیاهی

اسکیزوفرنی یک اختلال مغزی مزمن است، که می‌تواند باعث به وجود آمدن علائم بسیاری شود، مانند پارانویا، توهم، کژانگاری و سایر مشکلات شناختی. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، اسکیزوفرنی امروزه ۲۱ میلیون نفر را در سرتاسر جهان به خود مبتلا کرده است. تا زمانی که این بیماری در شما تشخیص داده نشود به وجود آن پی نخواهید برد. راهی برای پیشگیری یا درمان اسکیزوفرنی وجود ندارد، اما می‌توانید علائم آن را کنترل کنید. این مقاله بهترین راه‌های خانگی و طبیعی و بدون داروی درمان اسکیزوفرنی را توصیف می‌کند.

روش طبیعی درمان اسکیزوفرنی بدون استفاده از دارو

آنچه در ادامه فهرست می‌شود بعضی از درمان‌های طبیعی است که به واسطه‌ی آن‌ها می‌توانید علائم اسکیزوفرنی را مدیریت و از بدتر شدن این ناراحتی جلوگیری کنید.

درمان اسکیزوفرنی با آواتار درمانی

آواتاردرمانی یک شیوه درمانی نوین است که محققان بر این باورند با این روش می توانند توهمات ومشکلات بیماران اسکیزوفرن را درمان کنند.

درمان توهمات شنیداری بیماران اسکیزوفرنی با آواتاردرمانی 

محققان بریتانیایی سعی دارند توهمات شنیداری بیماران اسکیزوفرنیک را با استفاده از آواتاردرمانی برطرف کنند.به گزارش سی‌ان‌ان، محققان بریتانیایی امیدوارند با استفاده از فناوری و حتی دارو و درمان، به بیماران در برطرف کردن توهمات شنیداری‌شان کمک کنند. روش آنها که در سال 2008 ابداع شد، با نام "آواتاردرمانی" شناخته می‌شود.

در این روش، بیماران با استفاده از یک برنامه رایانه‌ای، چهره‌ای می‌سازند و برای تطابق آن با صداهایی که در سر می‌شنوند، به ضخیم کردن ابروها ، سرخ کردن گونه‌ها ، بازسازی چهره آواتار و حتی تغییر نژاد آن می‌پردازند.درمانگر در اتاق دیگری از طریق آواتار با بیمار صحبت می‌کند و از یک نرم افزار برای تغییر در زیر یا بمی صدای بیمار به منظور تطابق با آنچه بیمار در سرش می‌شنود، استفاده می‌کند. درمانگر با توجه به نوع موقعیت با ترکیب صدای بیمار، کلمات امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌دهد.

بیماران طی شش جلسه به تدریج به صدای خود تکیه کرده و سعی می‌کنند اعتماد به نفس پیدا کنند. در این میان صدای در سر بیماران به تدریج کاهش می‌یابد.

"تام کریج" (Tom Craig)استاد روانشناسی اجتماعی در کالج کینگز لندن که پروژه آواتاردرمانی را انجام می‌دهد، گفت: این درمان برای همه کاربرد ندارد. برخی افراد، این درمان را بیش از حد ترسناک می‌دانند.اما برخی بیماران که این روش را انتخاب می‌کنند، شاهد بهبودی نشانه‌های بیماری‌شان هستند. براساس پژوهشی که در مجله (Lancet Psychiatry) منتشر شد، دوازده هفته پس از درمان، تکرار توهمات شنیداری‌ این بیماران و ناراحت‌کننده بودن آنها کمتر شد.

گفتگو با یک صدای غیرمستقیم غیرممکن است. او این درمان را به یک بازی ویدئویی تشبیه کرد که باید برای تاثیرگذاشتن بر بیمار واقعی و در عین حال برای امن بودن به قدرکافی متعادل باشد. شما یک آواتار را بسیار بیشتر از صدایی که در جایی شنیده می‌شود، می‌توانید به چالش بکشید. چهره موجب عمل کردن این صدا می‌شود.

محققان دریافتند که پس از آواتاردرمانی، بیماران احساس می‌کردند صداها نسبت به مراحل اولیه قدرت کمتری دارند."پل گرانت" (Paul Grant)، استادیار"دانشکده داروسازی پرلمن"(Perelman School of Medicine) در دانشگاه پنسیلوانیا که انواعی از درمان شناختی را برای بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی ارائه کرده ‌است، اظهار داشت: این درمان، بازسازی روش واکنش بیمار به صداهایی که می‌شنود است.

گرانت با وجود اذعان به جذاب بودن روش آواتاردرمانی گفت که برای مطمئن شدن از موثر بودن این روش، میزان مفید بودن آن در برابر درمان‌های دیگر و اشخاصی که این روش برایشان مفید است، باید پژوهش بیشتری انجام شود

فیلم: تاثیرات اسکیزوفرنی بربدن