اضطراب در کودکان مغز را کوچک میکند

طبق بررسی های جدید محققان، بخشی ازمغز کودکانی که درمعرض اضطراب واسترس قراردارند درمقایسه با همسالان شان کوچکتراست.

برخی از والدین به منظور تعلیم و تربیت کودک خود از روش ترساندن استفاده می‌کنند اما باید دانست چنین کودکانی بیش از سایرین در معرض ابتلا به اختلالات روانی خصوصا افسردگی و بی‌هویتی در آینده قرار می‌گیرند.از سویی ترس ممکن است به علت هیجان‌های عاطفی، فشارهای روحی و تنش‌های عصبی و اضطراب نیز در کودک تظاهر کند که در این صورت مشکلات روحی غیرقابل جبرانی در سال‌های پس از نوجوانی ایجاد می‌شود.خانواده ها هنگامی که جایگزین های مناسبی برای تنبیه ندارند از ابزار کتک زدن،استفاده می کنند چون فکر می کنند تنبیه بدنی،کمک کننده است درحالیکه این مساله یکی از مهم ترین عوامل اضطراب در کودکان به شمار می رود.

کودکان مضطرب در حافظه کوتاه مدت خود دارای اختلال هستند

ترس در برخی از موارد اثر مثبتی بر افراد دارد.یک کارشناس ارشد روان شناسی در خصوص اثر مثبت ترس گفت: تنها درصورتی که ترس در کودکان در جهت اجتناب آنها از کارهای خطرناک باشد،مفید بوده و لازم است.مسئول اورژانس اجتماعی بجنورد در خصوص اضطراب در کودکان گفت: کودکانی که درمعرض اضطراب واسترس قراردارند بخشی ازمغز که به حافظه مربوط می شود درمقایسه با همسالان شان کوچکتراست.

اختلال در خواب از آثار اضطراب و استرس است

راحله فرخنده افزود: این تفاوت نه تنها دراندازه فیزیکی مغز،خودش را نشان نمی دهد بلکه در توانایی های شناختی هم موثراست که بر این اساس کودکان مضطرب درآزمون های حافظه فضایی وسنجش حافظه کوتاه مدت مشکلات بیشتری دارند.ازجمله علائم فیزیکی اضطراب می توان به اختلال درخواب، پرخاشگری،ناخن جویدن،شب ادراری ولکنت زبان اشاره نمود.اضطراب ازلحاظ روانی نیزباعث کاهش اعتمادبه نفس،تنش عضلانی،ترس ازصحنه،و...می شود که در بزرگسالی حوزه های تحصیلی وشغلی وخانوادگی را دچارخدشه می کند.

راه های پیش گیری از اضطراب در کودکان

،یادگیری هنر حواسپرتی،نشستن در یک مکان آرام و تنفس کامل به مدت 7 ثانیه،آگاهی از اینکه افکار شما حقیقت محض نیست،مرور خاطرات شیرین و تجربخ نوشتن درمانی را از راه های پیشگیری اضطراب عنوان کرد.والدین در هنگام مواجه شدن کودک با ترس و اضطراب نباید کودک را بخاطر ترسش مسخره کنند یا او را مورد تهدید و سرزنش قرار دهند.به والدین توصیه می شود همیشه از قبل راجع به موضوعاتی که ممکن است موجب ترس و وحشت کودک شود با او صحبت کنند و عشق و علاقه خود را صمیمانه به کودک ابراز نمایند.

کودکان را پس از ترسیدن مسخره نکنید

 پیش از آنکه کودک در موقعیت ترس قرار گیرد باید آمادگی‌های لازم در وی فراهم شود و هرگز نباید کودک را به دلیل ترسیدن مسخره کرد و یا آنها را مورد تهدید و سرزنش قرار داد داد..همچنین رفتار خونسردانه و عاقلانه والدین در برخورد با شرایط خطرناک نیز می‌تواند از عوارض ناشی از ترس بکاهد.

علائم و علل اضطراب در کودکان

،بهانه گیری های مکرر،انتظارات خیلی بالا،توقعات نابجا،داشتن تنش،حالت های بی قراری مدرسه یا منزل،لجبازی های خیلی شدید،اصرار روی موضوعات خاص تحصیلی یا خانوادگی را نشان دهنده اضطراب کودک می داند.تنبه بدنی اضطراب و استرس را در کودکان تشدید می کند. بی قراری و عصبی،لجوج و بهانه گیر بودن کودک،انتظارات بالا و پرتوقعی،نشانه های رفتاری اضطراب کودک هستند.سردرد، تهوع و تب در دوران آغازین ورود به مدرسه طبیعی است

همچنین در علائم جسمی افراد که به کلینیک مراجعه می کنند کنار سردرد،تهوع و تب نیز وجود دارد که این علام به ویژه در موارد ورود به مدرسه،کلاس اول و پیش دبستانی دیده می شود. ترس ها هم علامت اضطراب کودکان هستند که از جمله آنها می توان به ترس از تاریکی،ترس از جدایی و ترس از مرگ اشاره کرد که از سوی والدین خیلی مطرح می شوند.

جویدن ناخن و مشکلات خواب از نشانه های اضطراب است

،ناخن جویدن،مشکلات خواب و مکیدن انگشت را از دیگر نشانه های اضطراب کودکان عنوان می کند.

 تنبیه بدنی مداوم و تهدید یا ترساندن کودک و خصوصیات شخصی کودک، می تواند باعث پیدایش لکنت زبان شود.

 با اشاره به اینکه کودکان حساس،زودرنج و درون گرا بیشتر مستعد لکنت زبان هستند بیان کرد: از آنجا که کاهش اضطراب یکی از مهم ترین جنبه های درمان لکنت زبان است،درگیری بین والدین و کودک باید کاهش یابد.

 کودک ممکن است به دلیل سرخوردگی به پرخاشگری و رفتارنامناسب روی آورد،بنابراین رفتارهای او را سرزنش نکنید بلکه به او کمک کنید تا راه مهار کردن رفتارهای نامناسب را یاد بگیرد. 

 لکنت زبان در کودکان دو تا 6 سال و سنین پیش از دبستان هنگام شروع به صحبت کردن بروز می کند همچنین بند آمدن زبان کودک و بریده بریده حرف زدن برای شنونده قابل درک است اما کودک متوجه این مسئله نمی شود و دلیل آن تندتر بودن سرعت تفکر کودک از سرعت سخن گفتن است، چون دامنه لغات کودک محدود است. در کودکان گاهی به جز توقف،لکنت،کشیدن حروف و کلمات و تکرار کردن یک سری حرکت های دست،صورت و اندام ها هم دیده می شود که در این حالت آنچه جلب توجه می کند،حرف کودک نیست،بلکه چگونگی و شیوه بیان آن است.همچنین فشار دادن لب ها، گشاد شدن سوراخ بینی و حرکات دست ها،در این کودکان دیده می شود. شرایط کودک مانند امتحانات پراسترس،شلوغی و مجبور شدن به حضور در جمع،شدت لکنت زبان را تشدید می کند. اگرچه لکنت زبان در سنین دبستان شایع تر است اما مخاطره آمیز ترین سن ابتلا از دو و نیم تا چهار سالگی است و افرادی که در کودکی دچار لکنت زبان می شوند و به مرور زمان آن را پشت سر می گذارند سال های بعد به ویژه در زمان فشار روحی دوباره چنین رفتاری از خود نشان می دهند.