خطرات بیماری سایکوپاتی (شخصیت ضد اجتماعی)

 

اختلال شخصیتی ضد اجتماعی نزدیک­ترین تشخیص برای سایکوپاتی است. در حالی که فیلم­ها و برنامه­ های تلویزیونی ممکن است افراد سایکوپات را خطرناک نشان دهند، افرادی با اختلال شخصیتی ضد اجتماعی می­ توانند زندگی عادی و رو به­ رشدی داشته­ باشند. با این حال ممکن است با روابط، درک احساسات و گرفتن تصمیمات درست، مشکل داشته ­باشند.

شخصیت ضد اجتماعی یا سایکوپاتی چیست ؟

پیش از اینکه بخواهیم راجع به پاسخ این سوال که سایکوپاتی چیست بپردازیم و از شخصیت ضد اجتماعی برای شما بگوییم باید گفت که اختلالات شخصیتی گروهی از بیماری­های روحی هستند که شیوه فکر کردن، احساسات و رفتارهای فرد را تغییر می­ دهند. افراد با شرایط روحی دیگر مثل افسردگی ممکن است علائمی را تجربه کنند که توانایی آن­ها در احساس خوب داشتن یا داشتن روابط عادی را تضعیف می­کند. در مقابل اختلالات شخصیتی، همه شخصیت فرد و  توانایی آن در واکنش در مسیر درست در بسیاری از موارد را تحت تأثیر قرار می­دهد.

خیلی ساده در پاسخ به این سوال که سایکوپاتی چیست ؟ باید گفت اختلال شخصیت ضد اجتماعی ، اختلالی است که مانع توانایی فرد در مراقبت از احساسات و نیازهای افراد دیگر می­‌شود. افرادی با این شرایط ممکن است موجب آسیب دیگران، مشارکت در رفتارهای جنایی و یا در نظر گرفتن نیازهای دیگران، فقط هنگامی که نفع شخصی برای خودشان داشته باشد، شوند.هر کس گاهی به احساسات دیگران توجه نمی ­کند و اکثر مردم ممکن است گهگاهی خودخواه و ناخوشایند باشند. برای کسانی که اختلال شخصیتی ضد اجتماعی دارند، این نادیده گرفتن یکی از نشانه­ های بیماری است نه یک اتفاق موردی و ناگهانی.سایکوپاتی با رفتار عاطفی و غیرمعمولی که منجر به اختلال در روابط و الگوهای ناپایدار ارتباط با دیگران همراه است با این چند نوع اختلال دیگر هم ردیف می‌باشد.

دیگر اختلالات ضد اجتماعی و همر ردیف سایکوپاتی شامل:

اختلال شخصیت خودشیفتگی

اختلال شخصیت مرزی [مرز روان­پریشی و سراسیمگی]

اختلال شخصیت هیستریک

اختلال شخصیتی ضداجتماعی در کودکان قابل تشخیص نیست. کودکانی با الگوی عدم توجه به حقوق و نیازهای دیگران، ممکن است با اختلال رفتاری شناخته شوند.

بیشتر بخوانید: اختلال شخصیت مرزی چیست ؟ ویژگی های این بیماری روانی را بشناسید !

اختلال شخصیت ضد اجتماعی با رفتار و عملکرد فرد مشخص نمی ­شود. هم­چنین رفتارهایی که با مواردی دیگر مثل اعتیاد، آسیب و یا معلولیت ذهنی قابل توضیح باشند نیز به عنوان اختلال شخصیتی ضداجتماعی شناخته نمی­‌شوند. بیماران مبتلا به سایکوپاتی با هنجارهایی مانند پیروی یا درک قوانین اجتماعی من باب رفتار با سایرین، مشکل دارند. آن­ها نمی­‌توانند دیگران را به عنوان موجوداتی که ارزش توجه، محبت و یا حقوقی دارند، ببینند. این افراد  ممکن است احساس هم­دلی یا گناه نیز نکنند.

به هر حال همه افرادی که دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند، با این احساساتبرخورد نمی­ کنند و یا همه کسانی که حقوق دیگران را نقض می­کنند، دچار شرایط عدم سلامت روحی، نیستند.

در ادامه پاسخ به سوال “سایکوپاتی چیست ؟” باید گفت، یک فرد ممکن است بعد از برخورد با پلیس، رد کردن درمان­ها برای مشکلات رابطه­ ای طولانی مدت و یا داشتن تجربیات منفی با کودکان و یا شریک خود، برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی ، مورد ارزیابی قرار گیرد. برای تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی تست کلینیکی وجود ندارد، و تنها تشخیص بر اساس نشانه­ های فردی صورت می­ گیرد.

فرد در تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی باید چندی از این علائم را دارا باشد:

تصمیم ­گیری بر اساس نیازها و خواسته­ های فردی، بدون در نظر گرفتن نیازهای دیگران

عدم توجه به نیازها، احساسات و درد در دیگران و عدم عذاب وجدان پس از آسیب به دیگران

سوءاستفاده از دیگران در روابط که داشتن ارتباط با دیگران را دشوار می‌­کند

استفاده از دروغ، سلطه و تهدید برای کنترل دیگران

نمایش رفتارهای کنترل کننده برای مثال تشویق و اغراق در مورد دیگران برای نفع شخصی خودش

نمایش رفتارهای غیرصادقانه و دروغین

عدم اهمیت به احساسات دیگران؛ برخی از افراد با اختلال شخصیتی ضداجتماعی از رفتارهای سادیسمی مثل آزار دیگران لذت می­ برند

احساس دشمنی، عصبانیت و خشم، خصوصاً در برخورد با مشکلات جزئی در روابط با دیگران

عدم پرهیز که ممکن است باعث شود فرد قوانین را زیر پا بگذارد یا تعهدات خود را زیر پا گذارد و یا خطرات غیرضروری را بپذیرد.

خطرات بیماری سایکوپاتی

در پاسخ به این سوال که سایکوپاتی چیست باید اذعان داشت که در حالی که علت اصلی اختلال شخصیتی ضد اجتماعی نامشخص است عواملی مانند ژنتیک، عوامل محیطی و فرهنگ همگی می­‌توانند نقشی در شکل­ گیری آن داشته باشند. افرادی که در کودکی آسیب دیده­ اند، والدین­شان اختلال شخصیتی و یا اعتیاد به مواد مخدر داشته­ اند، برای ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی آسیب‌پذیر تر هستند.  همچنین مردان نیز از زنان بیشتر تحت تأثیر این بیماری  قرار می­ گیرند.

شخصی که دچار اختلال شخصیتی ضداجتماعی شده است، امکان دارد تنها با دستور دادگاه، عواقب سنگین مانند زندان و یا از دست دادن یک رابطه مهم برای درمان مراجعه کند.

درمان برای شخص مبتلا به این بیماری، این گونه است که به فرد کمک می­ شود تا بر روی الگوهای فکری، رفتار و راه­ های برقراری ارتباط غلط با دیگران، کار کند. درمان افراد مبتلا به سایکوپاتی بیشتر به صورت کمک کردن به افراد دیگر است. درمانگر ممکن است با فرد برای یافتن راه­های بهتر تعامل با خشونت کار کند و یا آسیبی که رفتار خودسرانه و خشن به دیگران می­ زند را متوجه بیمار کند.درمان مشخصی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد. با این حال می‌توان نشانه­‌های اضافی مانند: افسردگی، اضطراب و مصرف مواد مخدر را با مصرف دارو کاهش داد و تاثیر روان­ درمانی را افزایش داد.

درمان قطعی سایکوپاتی چیست ؟

درمان قطعی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد، اما راه‌­های درمانی به شخص برای کنترل نشانه­ هایش کمک می­‌کند. تحقیقات محدودی در مورد این راه­ های درمانی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد که ممکن است در مورد یک فرد جواب­گو باشد و در مورد فرد دیگر این گونه نباشد.در طول درمان، فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، می­ آموزد که احساسات و انگیزه ­های خود را مدیریت کند و رفتارهای مناسب فرهنگی را اتخاذ کند. این می‌­تواند چالش برانگیز باشد  زیرا آن­ها باید رفتارهایی که اکثریت مردم دارند را از ابتدا بیاموزند.  مانند اهمیت دادن به درد عزیزان.همکاری با یک متخصص متعهد و ایجاد تغییرات رفتاری معنادار، می‌­تواند میزان موفقیت درمان را افزایش دهد. سایکوپات ، هنوز به صورت کامل شناخته شده نیست. افرادی که این وضعیت را دارند، اغلب به عنوان قاتلان سریالی یا جنایتکاران شناخته می­شوند  هرچند که شاید هرگز به هیچ کس آسیب نرسانند. همچنان که تحقیقات ادامه دارد، پزشکان و محققین ممکن است این شرایط خاص روحی را بهتر بشناسند و آن را به چالش بکشند.