تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز بیش فعالی

بیش فعالی یا در اصطلاح پزشکی«A.D.H.D» را بیماری مزمنی دانست که میلیون ها کودک به آن مبتلا هستند و حتی می تواند تا بزرگسالی هم ادامه داشته باشد. این بیماری، ترکیب مشکلاتی از قبیل مشکل در حفظ توجه، فعالیت زیاد و رفتارهای ناگهانی است. کودکانی که دچار بیش فعالی هستند ممکن است دچار ناراحتی هایی از جمله عزت نفس پایین، مشکل در ارتباط برقرار کردن و عملکرد ضعیف در مدرسه شوند که امروزه بیش از 5 درصد کودکان، بیش فعالی«A.D.H.D » دارند که می تواند زمینه ساز انواع بزهکاری ها از جمله سرقت و اعتیاد باشد.

تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز بیش فعالی

به وجود آمدن بیش فعالی را ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی دانست و  از عواملی که می تواند در بروز این اختلال موثر باشد سیگار کشیدن و یا مصرف الکل در دوران بارداری توسط مادر و یا حتی استنشاق تحمیلی دود سیگار باشد. استرس مادر هم با این موضوع ارتباط دارد. تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده بیانگر این است که این اختلال معمولا در خویشاوندان و نزدیکان این افراد هم وجود دارد.

مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا، غذاهای محتوی مواد افزودنی مثل شیرین کننده های مصنوعی و یا رنگ دهنده های خوراکی، مواد جلوگیری کننده از فاسد شدن غذا که در بعضی از غذاهای آماده وجود دارد، نیز در ایجاد این اختلال سهیم هستند.بزهکاری در سنین بالا به دنبال عدم درمان بیش فعالی در کودکی .

خانواده ها باید توجه داشته باشند که بیش فعالی از جمله زمینه های مستعدی است که اگر تحت کنترل قرار نگیرد می تواند در سنین بالاتر، بزه های مختلفی از جمله سرقت و اعتیاد به همراه داشته باشد.

علایم یک کودک بیش فعال چیست؟

حیوان آزاری، آتش بازی، بیقراری، دروغگویی، لجبازی، علاقمند بودن به انجام کارهای خطرناک، جنب و جوش زیاد یا همان «وول» خوردن و یا دانش آموزانی که مدام برای بیرون رفتن از کلاس اجازه می خواهند و نمی توانند آرام روی صندلی بنشینند، معمولا پرحرف هستند و مدام سر کلاس با دوستان خود حرف می زنند، ناتوانی در تمرکز و نداشتن صبر در گوش کردن، ناتوانی در توجه به جزییات، عدم انجام تکالیف مدرسه و سایر وظایف محوله، بی دقتی و بی نظمی، گم کردن مدام وسایل و همه اینها میتواند نشانه هایی از بیماری بیش فعالی در کودکان باشد.

تشخیص بیماری بیش فعالی، کار ساده ای نیست

دکتر هاشمیان تاکید کرد: تشخیص بیماری بیش فعالی کودکان کار ساده ای نیست و صرفا باید متخصصان این امر و روانپزشکان کودک و نوجوان به این موضوع بپردازند لذا به خانواده ها توصیه می کنم که صرفا با دیدن نشانه هایی از بیش فعالی در کودکان، فکر نکنند که کودکشان دچار این بیماری است بلکه به پزشک مربوطه مراجعه کنند.

بیش فعالی در کودکان درمان قطعی ندارد

 همچنین با بیان این مطلب که راهی برای درمان بیش فعالی وجود ندارد، تنها می توان با داروها و مشاوره، شدت آن را کم کرد ضمن اینکه تشخیص درمان به موقع بیش فعالی تاثیر زیادی بر نتیجه حاصل شده دارد.بهترین زمان تشخیص این بیماری در کودکان را از سن 3 سالگی اعلام کرد و گفت:‌ تاکنون بیماری بیش فعالی کودکان بسیاری تحت کنترل قرار گرفته و امروزه جزو افراد موفق جامعه محسوب می شوند.